środa, 21 marca 2012

Sklepik z marzeniami

Teraz czytam 
Nie ma człowieka, który nie miałby marzeń. Każdy z nas je ma. Jedni nie robią nic w kierunku ich spełnienia, a inni są zdolni poświęcić dla nich niemal wszystko. "Sklepik z marzeniami" to opowieść o ludziach posiadających te marzenia i próbujących je wcielić w życie. Pragnieniem Briana Ruska, nastoletniego chłopca, który kolekcjonował baseballowe karty i był pierwszym klientem w nowo otwartym sklepie, było posiadanie tej jedynej, należącej do konkretnego, słynnego sportowca. Dla innych mieszkańców Castle Rock marzeniem było posiadanie pięknego abażuru, lisiego ogona, okularów przenoszących do innego świata. Ot, niby zwykłe przedmioty. W dodatku można je zdobyć za niewielką cenę. Co najmniej tak z początku sądzili kupujący. Zapłatą bowiem była niewielka suma pieniędzy oraz spłatanie komuś "niewinnego" psikusa. Np. ubrudzenie błotem pościeli sąsiadki, która wisiała na sznurku w ogrodzie, wybicie okna kamieniem, a nawet zamordowanie psa. Z pozoru błahe psikusy okazały się zabójcze dla mieszkańców Castle Rock. Leland Gaunt, u którego kupowali wymarzone przedmioty uknuł intrygę i celowo chciał ich skłócić, co często miało opłakane skutki, tkj. wzajemne zabójstwa. Jedynie szeryf miasteczka, Allan Pangborn oparł się pokusie rozwiązania zagadki tajemniczej śmierci żony i syna w wypadku samochodowym, co od dawna było jego słabością.

Stephen King po raz kolejny wprowadził mnie w doskonale wyimaginowany przez siebie świat. Wszyscy bohaterowie, jak zwykle, precyzyjnie wykreowani, odznaczający się wyrazistymi charakterami. King bardzo dokładnie przedstawił ich portrety psychologiczne, co czuli po zakupieniu upragnionej rzeczy i jak bardzo obawiali się, że ktoś im ją odbierze. Właśnie to ich zaślepiło i dlatego zdecydowali się robić to, co zażyczy sobie pan Gaunt, w ogóle nie myśląc o konsekwencjach swojego czynu. Dopiero później zdawali sobie sprawę z przykrych skutków swoich działań.
Bardzo utkwił mi w pamięci i spodobał się klimat sklepiku pana Gaunta. Już sama nazwa jest bardzo intrygująca, ale przede wszystkim spodobało mi się jego wnętrze. Czasem jak w normalnym, zwykłym sklepie, ale kiedy Leland Gaunt zawierał umowę z kupującymi czułam, jak zmieniał się jego nastrój. Oczami wyobraźni widziałam tajemnicze sklepowe lady i półki, na których klient widział rzecz dokładnie taką, jaką chciał widzieć i posiadać. Myślę, że ten wyjątkowy i tajemniczy sklep na długo zapadł mi w pamięć. 

11 komentarzy:

  1. Kinga uwielbiam a książkę mam w planach. Już nie mogę się doczekać:))

    OdpowiedzUsuń
  2. Do tej pory czytałam tylko "Zieloną milę" Kinga - książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Tę mam w planach już od jakiegoś czasu :)

    OdpowiedzUsuń
  3. A ja jeszcze nie czytałam niczego tego autora. Jak myślisz, czy swoją przygodę z Kingem można zacząć od tej książki ?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę, że tak, aczkolwiek ja na początek wybrałam coś bardziej znanego: „Miasteczko Salem”.

      Usuń
  4. Podobała mi się ta książka, chociaż momentami trochę się dłuży. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  5. I znów muszę się przyznać, że nie przeczytałam jeszcze żadnej książki tego autora. Wstyd, ale do nadrobienia

    OdpowiedzUsuń
  6. Kupiłam i czeka teraz sobie "Sklepik z marzeniami" na półce. Trochę stron ma a czas mi ucieka, więc czekam do wakacji by go zacząć.

    OdpowiedzUsuń
  7. Niesamowicie ciekawie przedstawiona książka... Nie mogę się oprzeć pokusie ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. hej :D Zobaczyłam że kiedyś w stosiku miałas Lise See " Sieć rozkwitającego kwiatu" przeczytałaś ją? Co o niej sadzisz. ja jestem zakochana w jej książkach nawet mam już 3 opisane na blogu. Zapraszam do mnie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szczerze mówiąc, to nie bardzo przypadła mi do gustu. Spodziewałam się raczej czego innego. Był to po prostu taki zwykły, przeciętny kryminał. Być może dam jeszcze szansę autorce i sięgnę po coś innego.

      Usuń
  9. Jestem ciekawa tej książki Kinga. Wiele dobrego już o niej czytałam i sądzę, że trzeba samemu sobie wyrobić opinię. ;)

    OdpowiedzUsuń