Ukryty kwiat

 

To już druga powieść Pearl Sydenstricker Buck, jaką miałam przyjemność przeczytać. Kolejny raz autorka zauroczyła mnie swym pięknym językiem. Bo to właśnie ten barwny i kwiecisty styl pisanie sprawia, że jej książki są tak niezwykłe. Autorka zamieściła w swej książce wiele opisów, dzięki którym mogłam sobie wyobrazić piękne obrazy, które na długo zapadną mi w pamięć. 

Od jakiegoś czasu bardzo interesuje mnie kultura i obyczaje krajów Dalekiego Wschodu, w szczególności Kraju Kwitnącej Wiśni. Dzięki Ukrytemu kwiatowi miałam okazję jeszcze bardziej zagłębić się w japoński świat, który tak bardzo lubię. 

Josui, młoda dwudziestoletnia Japonka i Allen, oficer armii amerykańskiej, stacjonujący w Tokio podczas powojennej okupacji, zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia. Ojciec dziewczyny jest wziętym lekarzem zaprzyjaźnionym z arystokratyczną rodziną Matsui i liczy na to, że któregoś dnia córka poślubi syna pana Matsui, szlachetnego i światłego Kobori. Jednak Josui przyjmuje oświadczyny Allena. Młodzi, świadomi oporu najbliższych, decydują się na małżeństwo i zamieszkują w Nowym Jorku. Z czasem, mimo wciąż silnego, wzajemnego uczucia, coraz bardziej dają o sobie znać różnice, wynikające z odmiennego pochodzenia. *

Jedyne co mi nie przypadło do gustu, to zakończenie. Spodziewałam się nieco bardziej szczęśliwych losów tej zakochanej pary. Wiem jednak, że gdyby była to kolejna powieść z happy endem, być może nie byłaby tak wyjątkowa. Dzięki smutnemu zakończeniu, historia Josui i Allena wydaje się bardziej wiarygodna i rzeczywista. 

Pozostaje mi tylko gorąco polecić Ukryty kwiat. A ja z pewnością sięgnę jeszcze po nie jedną powieść Pearl S. Buck.

* empik.com